- zbielały
- збілілий
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
zbielały
Look at other dictionaries:
do szczętu — «całkowicie, do cna, ze wszystkim, zupełnie» Do szczętu wywabić plamę. Włosy zbielały mu do szczętu. Choroba zjadła go do szczętu … Słownik języka polskiego
zbieleć — dk III, zbielećeję, zbielećejesz, zbielećej, zbielećlał, zbielećeli, zbielećlały, zbielećlali «stać się białym, bielszym, nabrać białej barwy, stracić rumieńce, zblednąć; o włosach: posiwieć» Twarz jej zbielała. Usta zbielały. Zbieleć ze strachu … Słownik języka polskiego
pobielały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pobielałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który pobielał; zbielały, pobladły, posiwiały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobielała ze strachu twarz. Przedwcześnie pobielałe skronie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
